Sonra deyirsən ki, niyə bu qədər çox siqaret çəkirsən? Çəkirəm də... Mən yazmağı elə də bilmirəm, dünya gözəli sadəcə gecələr işığı qovarkən gəlir ağlıma bir neçə kəlmə. Dan yeri ağarır, mən hələ də oturduğum yerdə sayıqlayaram baş hərfini, Bəzən, nəm tutar kirpiklərim rəqs edər damlalarla, bir türkünün melodiyası kimi təmizlənər göz bəbəklərim... Qəribə gəlir, axşamlara qədər səni gözlədiyim günlər, Sən məktəbdə "gələcəyini" gözləyərkən, mən çöldə həbsi gözləmişəm, buludlarla başbaşaykən... Çox düşündüm o vaxtları. Saçlarının çiyninə əlbisə olduğu zamanlar idi. İnadla topladığın halda, çox da gözəl görünərdin gözlərimə. Elə idi, Türkü kimi idi saçların Türkü kimi idi gözlərin... Sən baxmağa doymazdın, mən türkülərimi söyləyərkən, hər yazdığımı sənə dinlədərdim. Bilməzdim mən, harda nə qoyulacaq... Vergüllə nöqtəni sevgili zənn edərdim, biri itərsə, digəri yox olacaq... Mən yazıb hüznlənərkən Sən, "ayır bu kəlmələri" deyərdin. Eh