Bir
toplum...
O ne
der, bu ne der,
insanlar
hakkımızda ne düşünür diye
yaşayanlar
ordusu.
On
dört yaşlı bir kızı intihara sürükleyen bir toplum.
O
kızın ayaklarını güneş gören bir pencereden salladılar.
Sonra
da el birliği ile ittiler.
Bir
toplum...
Unutkan,
her şeyin süreli hatırlandığı
zamanla
unutulduğu bir toplum.
Sevgilisi
tarafından katledilen bir kızın yaşa(yama)dığı toplum.
Aytaç
bizi izliyor,
Elenayla
buluşmuş, görüşmüşler.
Hep
bizden konuşuyorlar.
İğrençliğimizden,
önyargılarımızdan
ve
onları ittiğimiz ama
kendimizin
güle-oynaya yaşadığımız bu toplumdan konuşuyorlar.
İsa
da yanlarındaymış.
Oradan
burası
daha rengareng görünüyormuş aslında.
Gökkuşağı
gibi,
güneşli,
parlak.
ve
önyargısız...
Aslında
siyah-beyaz olan hayatımız.
Ve
Özgecan...
Gözlerinde
hep otobüs durakları ve yalnızlık,
Tırnak
diplerinde kan var.
O
duraklarda inmek istiyor,
kafasındaki
levye izini silmek için uğraşıyor.
Bir
toplum...
Psikoloğunun
kendi
boynuna ip bağladığı bir toplum.
Deyaneti
unutan toplum,
Psikolojiniz
güzel mi?
Bir
toplum
Unutkan,
umutsuz, bencil bir toplum.
Aysel Ateş Abdullazade
Yorumlar
Yorum Gönder