Hayatta farklı düşünceye, zekaya sahip insanlar vardır. Yaşama amaçlarını belirlemekte bile zorluk çekenlerini tanıyorum. İnsan için dış görünüş Allahın bize verdiyi bir hediyedir. Nasıl olmasını düşünmeden o hediyeyi ömrümüzün sonuna kadar sahiplenip, öldüyümüzde Allahın bize verdiyi emaneti olarak toprağa geri vermeliyiz. Bazıları dış görünüşünden memnun olmaz, ama düşünmezler ki, insanın güzel ve ya çirkin görünmesi onun içi ile alakalıdır.
Bazen birini gördüyümüzde yüzünde nur var diye aklımızdan geçiririz. İşte tam da bu konu ile ilgili denilen ve düşünülen bir şeydir. Bir insanın içinde kara düşünceler, kibir, nefret varsa onun güzelliyi kaybolur, yüzü solar, kalbinde barındırmış olduğu karalıklar yüzüne yansır. Aslında çırkin insan yoktur, insana çirkin demek günahtır. Çünki bütün insanlar Allahın eseridir. Bu nedenle mantıklı düşünen insan kimseyi çirkin diye anlatamaz.
Dış güzelliyi insanın iç duyguları, düşünceleri ile alakalı olan bir meseledir. Eger bir insan kalbini temiz tutarsa, kibirden, nefretden uzak olursa, insanlar hakkında kara düşüncelere sahip deyilse o insan çirkin deyildir. Görünüş insanlar için bir kalıptır, bir giyim gibidir, ruhun içinde olduğu bir kalıp... Bizi anlatan, aslında kim olduğumuzu belirten bizim ruhumuzdur. Görünümümüz, yani cismimiz ruhumuza bir elbisedir.
Onun için insanlara görünümüne göre fikir bildirmek, onun hakkında bir şeyler söylemek en ucuz bir fikirdir. Ruhumuz her zaman tamdır, bütündür. Ama cismimiz öyle deyildir, mesela bir elimiz olmaya bilir ve ya bir kulağımızı kaybede biliriz. Giyimle kıyaslamada tıpkı bir eldivenimizi giymediyimiz ve ya bir çorapımızı çıkara bildiyimiz gibi... Ruhumuza ise bir şey eklememiz ve ya ondan bir şeyler almamız mümkün deyildir, var oluşumuzla ölene kadar yaşarız.
Görünüm bizim için, insan varlığı ve mantığı için önemli deyildir. İnsana gerek olan kavramlar ona Allah tarafından verilmişse o cismani olan eksikliklerini hiss etmez. Hatta cisim olarak hiç bir şeyden mahrum olmayan bazılarından daha üstün kapasiteye sahip ola bilirler. İnsana gerekli olan iki unsur ona Allah katından sunulmuşsa o insan hiç bir eksikliye maruz değildir. Bu iki şey akıl ve duygudur. İnsanın aklı varsa ve duyguya sahip bir kalbi çarpıyorsa her şeyi bütündür.
Bazı engelli arkadaşlarımız vardır hayatta, aslında Allahın daha çok sevdiyi bendeleri diyebiliriz. "Engel" kelimesi aslında burada mecazi anlamda diye düşünüyorum, çünki kendini bilen, düşüne bilen bir insanın engeli olamaz. Yürüyemeye bilir, duymaya bilir ve ya hatta konuşamaya bilir. Aynı zamanda bir bacağı olmaz, yahut bir parmağı kısa ola bilir ötekilerden. Bunlar engel deyildir, manevi engellerimiz olmasın.
Geçenlerde bir kız tanıdım, küçük daha 17 yaşında üniversiteye hazırlanan bir öğrenci. Yürüme engelli bu kız hayatta karşılaştığım ve tanıdığım diğer bu yaştaki insanlardan çok farklı. Evet, bu kız yürüyemiyor, yaşıtları gibi koşup oynayamıyor belki, ama zekası, aklı, düşüncesi ve duguları güzel bir şekilde gelişmiş.
Allah ona öyle bir zihin, akıl ve duygu vermiş ki, diğer şeyler zaten gözünde küçülmüş. Normal, engeli olmayan her insan şiir yaza bilirmi? Mantıklı fikirlere sahip ola bilirmi? Nakış, el işleri ile süslemeli şeyler yapa bilirmi? Şarkı okuyup piano çala bilirmi? Hayata aşk ile tutuna bilirmi? Kocaman sevgi dolu bir yüreğe sahip olurmu? - diye sorduğumda bunun olasılığı oranının ne kadar olmasını her kes bilir. Bu kız bu saydıklarımın hepsine sahip, zekasının bazı normal yaşayan insanlara nisbette daha yüksek olması ihtimal deyil, gerçektir. Allah ondan belki yürümesini almış, ama onun yerine başka şeylerin çoğunluğunu arttırmış.
Demek istediyim, insanlara güzel ve ya çirkin olmasıyla deyil, kalbi ile fikir söyleyin. Cisim olarak engeli olan birine acımalı deyil, onlardan bir şeyler öğrenmeye çalışmalıyız. Ben Metanetden hayata sevgiyle tutunmayı öğrendim mesela, bazan hayattan küskünlüklerim olduğuna kendimden utandım. Bu 17 yaşındaki kız bunları düşünüyorsa, güzel şeylerin hayallerini kura biliyorsa ve o hayalleri gerçekleştirmek için çaba sarf ediyorsa bence bizde onlara bu konuda yardım etmeli ve onlardan bunları kendimize örnek almalıyız. Ben Metanetin gelecekte güzel bir hayatı olacağına ve insanlar için hayırlı işler göreceyine inanıyorum.
İçimizdeki "engelleri" kaldırıp, kalbimizi temizleyelim...
Aysel Abdullazade
23.02.2014
Yorumlar
Yorum Gönder